гідро́л
(ням. Hydrol)
адходы крухмальнай вытворчасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
шалупі́нне, -я, н., зб.
1. Шалупіны; адходы пасля ачысткі пладоў, бульбы і пад.
Зварыць бульбу ў шалупінні.
Ш. ад бульбы.
2. перан., чаго і якое. Што-н. непатрэбнае, лішняе, наноснае.
Адсейваць важнае ад выпадковага шалупіння.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ачо́с, ‑у, м.; зб.
Адходы пры часанні воўны і пад.; тое, што і ачоскі. Ільняны ачос. Ваўняны ачос.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жаме́рыны, ‑рын; адз. няма.
Адходы пасля выціскання соку або алею з чаго‑н. Бурачныя жамерыны. Карміць свіннёй жамерынамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утылізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.
Знайсці (знаходзіць) прымяненне чаму‑н., ужыць (ужываць) з карысцю. Утылізаваць адходы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ме́лес
(фр. mélasse)
кармавая патака, адходы цукровай вытворчасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
флатацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да флатацыі, прызначаны для флатацыі. Флатацыйны апарат. // Які атрымліваецца ў працэсе флатацыі. Флатацыйныя адходы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абі́ркі, ‑рак; адз. няма.
Адкіды чаго‑н., лушпінне, шалупінне і іншыя адходы ад бульбы, пладоў пры падрыхтоўцы іх да яды або пасля перабірання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВА́ПНАВЫЯ ЎГНАЕ́ННІ,
угнаенні, асн. кампанент якіх вапна. У якасці вапнавых угнаенняў выкарыстоўваюць цвёрдыя і мяккія прыродныя вапнавыя пароды, прадукты іх перапрацоўкі і прамысл. адходы, што маюць вапну. Цвёрдыя пароды (вапняк, мел і інш.) перад унясеннем у глебу здрабняюцца ці абпальваюцца, мяккія пароды (напр., туфы) не патрабуюць драбнення, яны больш эфектыўныя і дзейнічаюць хутчэй за цвёрдыя. Гал. з вапнавых угнаенняў: вапнавая мука (вапняк), даламітавая мука (даламіт), вапнавы туф, мергель, гашаная вапна, вапнавы торф ці тарфатуф. Найб. эфектыўныя прамысл. адходы: мартэнаўскія, доменныя, электраплавільныя шлакі; дэфекат (адходы цукр. вытв-сці); сланцавы, каменнавугальны, тарфяны попел. Выкарыстоўваюць для паніжэння кіслотнасці глеб (гл. Вапнаванне глебы).
т. 3, с. 507
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
дэфека́т
(лац. defaecatus = выдалены)
адходы цукровай вытворчасці, што змяшчаюць вапну.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)