renaissance [rɪˈneɪsəns] n.

1. the Renaissance Рэнеса́нс, эпо́ха Адраджэ́ння;

Renaissance art маста́цтва эпо́хі Адраджэ́ння

2. адраджэ́нне (мастацтва, архітэктуры, літаратуры і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трэчэ́нта

(іт. trecento = трыста)

мастацтвазнаўчы і філалагічны тэрмін для абазначэння італьянскай культуры 14 ст., якая падрыхтавала Адраджэнне (параўн. протарэнесанс).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Odrodzenie

Odrodzeni|e

н. Адраджэнне, Рэнесанс;

styl ~a — стыль Рэнесансу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Erstéhung

f -, -en

1) узнікне́нне

2) адраджэ́нне, ажыўле́нне, уваскрашэ́нне

3) набыццё, купля́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэнеса́нс

(фр. Renaissance = адраджэнне)

1) эпоха Адраджэння (14—16 ст.), час росквіту навук і мастацтваў, які змяніў у Еўропе сярэдневякоўе;

2) архітэктурны стыль эпохі Адраджэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Áuferstehung

f - уваскрашэ́нне; паўста́нне з мёртвых; перан. тс. адраджэ́нне

die ~ Chrísti — рэл. Уваскрашэ́нне Хрысто́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БЕЛАРУ́СКАЯ НАЦЫЯНА́ЛЬНАЯ ПА́РТЫЯ

(БНП),

палітычная партыя дэмакр. кірунку. Створана ў крас. 1994. Кіруючы орган паміж з’ездамі — Вышняя рада. Асн. мэты: нац. адраджэнне, дасягненне поўнай незалежнасці Беларусі, стварэнне прававой дэмакр. дзяржавы. Гал. прынцыпы дзейнасці: нацыяналізм як лепшая духоўная якасць чалавека, нац. ідэя як гал. дзейная сіла грамадства, духоўнае адраджэнне на аснове хрысц. этыкі і маралі. Выступае за стварэнне рыначнай эканомікі, развіццё навук. і вытв. патэнцыялу, макс. выкарыстанне ўнутр. прыродных рэсурсаў, выгаднага геапаліт. становішча Беларусі. Арг-цыі БНП дзейнічаюць ва ўсіх абласцях Беларусі.

т. 2, с. 419

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

renesans, ~u

м.

1. маст. Рэнесанс; Адраджэнне;

architektura ~u — архітэктура Рэнесансу;

pisarz z epoki ~u — пісьменнік эпохі Рэнесансу;

2. (стыль) рэнесанс;

3. перан. рэнесанс; адраджэнне; росквіт;

renesans teatru — рэнесанс тэатра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

«ВЫЗВАЛЕ́ННЕ»,

выдавецкае таварыства. Існавала ў 1921. Выдавецка-друкарская база т-ва пазначана гарадамі Мінск—Вільня—Берлін. Выпусціла манаграфію «Адраджэнне Беларусі і Польшча» А.Цвікевіча, «Беларускую граматыку для школ» Б.Тарашкевіча, каталог-клішэ і інш.

А.С.Ліс.

т. 4, с. 307

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рысарджыме́нта

(іт. Risorgimento -літар. адраджэнне)

1) нацыянальна-вызваленчы рух у Італіі, які завяршыўся ў 1870 г. утварэннем адзінай італьянскай дзяржавы;

2) вызваленчая барацьба італьянскага народа ў 1943—1945 гг. супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)