cull

[kʌl]

1.

v.t.

1) выбіра́ць, адбіра́ць (ле́пшае)

2)

а) перабіра́ць

б) адкіда́ць (го́ршае)

2.

n.

не́шта забракава́нае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

overrule

[,oʊvərˈru:l]

v.

1) адкіда́ць (прапано́ву), адхіля́ць (про́сьбу), не прыма́ць пад ува́гу пярэ́чаньне

2) перамага́ць, бра́ць верх над чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

discard

1. [dɪsˈkɑ:rd]

v.

1) адкіда́ць

2) выкіда́ць

2. [ˈdɪskɑ:rd]

n.

1) адкіда́ньне n.

2) не́шта вы́кінутае, непатрэ́бнае, непрыда́тнае, адкі́ды pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

exclude

[ɪkˈsklu:d]

v.t.

1) затрымо́ўваць, не прапуска́ць, не ўпуска́ць

Curtains exclude light — Фіра́нкі не прапуска́юць сьвятла́

2) адкіда́ць, выключа́ць; выдаля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

опроки́дывать несов.

1. пераку́льваць, абаро́чваць; (вываливать) выва́льваць; выку́льваць; (валить) валі́ць, зва́льваць;

2. (заставлять отступать) воен. адкіда́ць, збіва́ць;

3. перен. (опровергать) абвярга́ць; (разрушать) разбура́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зава́ливать несов.

1. в разн. знач. зава́льваць;

2. (запрокидывать) разг. закіда́ць, закі́дваць, адкіда́ць, адкі́дваць;

3. (обрушивать) разг. абва́льваць, абу́рваць, абру́шваць; см. завали́ть​ 1-3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reject

1. [rɪˈdʒekt]

v.t.

адкіда́ць; адхіля́ць, адмаўля́цца прыня́ць

He rejected our help — Ён адмо́віўся прыня́ць на́шую дапамо́гу

2. [ˈri:dʒekt]

n.

адкі́нутая асо́ба або́ рэч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

remove

[rɪˈmu:v]

1.

v.t.

1) забіра́ць; здыма́ць

Remove your hat — Здымі капялю́ш або́ Прыбяры́ свой капялю́ш

2) разьве́йваць

to remove all doubts — адкі́нуць усе́ сумне́вы, пераста́ць сумнява́цца

3) забі́ць

4) адкіда́ць

to remove snow — ачышча́ць, адкіда́ць сьнег

5) вырыва́ць

to remove a tooth — вы́рваць зуб

6) зво́льніць з пра́цы (паса́ды)

2.

v.i.

пераяжджа́ць, перабіра́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фаэто́н

(гр. Phaethon = імя сына бога сонца ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)

1) уст. лёгкі чатырохколавы экіпаж з адкідным верхам;

2) кузаў аўтамабіля з мяккім верхам (тэнтам), які можна адкідаць;

3) акіянічная птушка сям. весланогіх, якая добра лятае, але дрэнна плавае і з цяжкасцю перамяшчаецца па сушы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

repulse

[rɪˈpʌls]

1.

v.t.

1) адбіва́ць, адганя́ць

2) адмаўля́цца прыня́ць, адкіда́ць

to repulse the plan — адкі́нуць плян

2.

n.

1) адпо́р -у m.

2) адмо́ва f., адкіда́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)