малако́лькасны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з невялікай колькасці якіх‑н. адзінак; нешматлікі. Малаколькасная група.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяці...

Першая састаўная частка складаных слоў; абазначае: а) які мае дзесяць адзіная таго, што паказана ў другой частцы, напрыклад: дзесяцівугольны, дзесяціствольны, дзесяцікратны; б) які складаецца з дзесяці адзінак або мерай у дзесяць якіх‑н. адзінак, напрыклад: дзесяцітонны, дзесяцігадовы, дзесяціграмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васьмі...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая азначае: 1) што прадмет мае восем аднолькавых прыкмет, напрыклад: васьміструнны, васьмівугольны; 2) што прадмет мае восем частак, раздзелаў або складаецца з васьмі якіх‑н. адзінак, намерам на восем адзінак, напрыклад: васьмітомны, васьмігадовы, васьмілітровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мільяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уладальнік багацця, якое ацэньваецца ў мільёны якіх-н. грашовых адзінак.

Нафтавы м.

|| ж. мільяне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

п’е́за, ‑ы, ж.

Спец. Адзінка вымярэння механічнага напружання і ціску ў сістэме адзінак метр — тона — секунда.

[Ад грэч. piézō — цісну.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́на, -ы, мн. -ы, тон, ж.

Адзінка вымярэння масы ў міжнароднай сістэме адзінак, роўная 1000 кілаграмаў.

○

Рэгістравая тона — умоўная адзінка вымярэння ўнутранага аб’ёму транспартных марскіх суднаў, роўная 2,83 м³.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыстрыбу́цыя, ‑і, ж.

Спец. Размеркаванне моўных адзінак, спалучэнні фанем, марфем і слоў, якія адпавядаюць законам дадзенай мовы.

[Англ. distribution — размеркаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

СІ, гл. Міжнародная сістэма адзінак

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

СІ,

міжнародная сістэма адзінак.

т. 14, с. 361

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стоты́сячны, ‑ая, ‑ае.

1. Які налічвае сто тысяч якіх‑н. адзінак (рублёў, кіламетраў, экземпляраў і пад.). Стотысячны тыраж.

2. Які складаецца з ста тысяч якіх‑н. адзінак. Два гады астрогу, адседжаныя бацькам за ўдзел у стотысячнай Грамадзе, — ён быў касірам ганчароўскага гуртка, — нагналі .. [маці], здаецца, страху на ўсё жыццё. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)