bravery

[ˈbreɪvəri]

n., pl. -eries

бясстра́шнасьць, адва́га f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Friheit

f -, -en

1) свабо́да, во́ля

2) сме́ласць, адва́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dzielność

ж.

1. энергічнасць, стойкасць; вытрымка;

2. адвага; малайцаватасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хра́брасць, ‑і, ж.

Здольнасць, уменне пераадольваць страх; мужнасць, адвага. Працавалі з храбрасцю юнацкай, Формулы зубрылі на хаду. Панчанка. [Дзед:] — А медалі гэтыя дадзены мне за праяўленую ў баях выключную храбрасць... Лынькоў.

•••

Для храбрасці — каб надаць сабе смеласці, падбадзёрыць сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fortitude

[ˈfɔrtətu:d]

n.

му́жнасьць f., сіла ду́ху; стано́ўкасьць, адва́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Звага́ ’спрыт, спраўнасць’ (Нас.) Рус. смал. зва́га ’павага’, укр. зва́га ’рашучасць, смеласць’. Як і адвага (гл.), павага, увага да кораня вага (гл.) з прэфіксам з‑, хутчэй назоўнік на базе прэфіксальнага дзеяслова зважаць ’звяртаць увагу’ з чаргаваннем зычнага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паўзя́ццеадвага, дзёрзкасць’, паўзяце ’набрацца (смеласці, ахвоты)’, паўзяцца ’хутка набыць навыкі ў рабоце, налажыцца’, ’стаць адважным аж да дзёрзкасці’ (Нас.). Паланізм. Параўн. польск. powziąć ’прыняць, задумаць, намеціць’, ’адчуць (упэўненасць), powzięcie (się) — дзеянне ад powziąć (się). Да ўзяць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БУСІДО́

(яп. шлях воіна),

у сярэдневяковай Японіі разнавіднасць няпісанага ганаровага кодэксу класа воінаў. Сярод асн. прынцыпаў бусідо — абсалютная вернасць свайму сюзерэну, адвага ў баі і пагарда да смерці, павага да праціўніка, выкананне прынятых на сябе абавязкаў і загартоўка духу. Сфарміравалася на аснове элементаў канфуцыянства, светапогляду будыйскай секты дзен і сінтаізму. У наш час бусідо аказвае ўплыў на этыку японцаў.

т. 3, с. 357

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

matchless

[ˈmætʃləs]

adj.

непараўна́льны, недася́жны, надзвыча́йны

matchless courage — надзвыча́йная адва́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

boldness

[ˈboʊldnəs]

n.

1) адва́га f.

2) наха́бства n., бесцырымо́ннасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)