засо́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прыстасаваны для засоўвання. Засовачная скрынка. Засовачныя дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заціскны́, ‑ая, ‑ое.

Які прызначаецца, служыць для заціскання. Заціскны механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачэ́п, ‑а, м.

Прыстасаванне для зачэплівання. Зачэпы на гусеніцах трактара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Прыстасаванне для пад’ёму грузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́сельня, ‑і, ж.

Прыстасаванне для пакарання смерцю праз павешанне; шыбеніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вогнезасцерага́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для засцярогі ад агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водаадлі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для адпампоўвання вады. Водаадліўная помпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водаахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для аховы водных рэсурсаў рэк, вадаёмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водаразда́тчык, ‑а, м.

Прыстасаванне для раздачы вады на жывёльных фермах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вудзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для вуджэння рыбы. Вудзільны рыштунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)