вогнеахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ахоўвае ад агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбіўны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Зроблены шляхам выбівання, чаканні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэдыкаты́ўнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць прэдыката. Катэгорыя прэдыкатыўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзерва́цыя, ‑і, ж.

Спец. Засцеражэнне ад чаго‑н.

[Ад лац. praesevare — папярэджваць, засцерагаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэсшпа́н, ‑у, м.

Спец. Шчыльна спрасаваны, глянцаваны кардон.

[Ням. Preßspan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхагене́зіс, ‑у, м.

Спец. Тое, што і псіхагенез.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пярэ́ціск, ‑у, м.

Спец. Значнае звужэнне руданоснай жылы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

роўнавуго́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае роўныя вуглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

роўнапаско́раны, ‑ая, ‑ае.

Спец. З раўнамерна ўзрастаючым паскарэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэці́на, ‑ы, ж.

Спец. Святлоадчувальная абалонка вока; сятчатка.

[Ад лац. retina — сятчатка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)