малагабары́тнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць малагабарытнага. Малагабарытнасць машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ітэраты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Шматразовы, мнагакратны. Ітэратыўны дзеяслоў.

[Ад лац. iterativus — які часта паўтараецца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залаці́льшчык, ‑а, м.

Спец. Майстар, які займаецца залачэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замыка́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне, якое ўтварае замыканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднафа́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адну фазу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

айко́нім, ‑а, м.

Спец. Уласнае імя населенага пункта.

[Ад грэч. oikos — жыллё і onoma — імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акісля́льнік, ‑у, м.

Спец. Рэчыва, здольнае выклікаць акісленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаўні́цель, ‑я, м.

Спец. Тое, што і запаўняльнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зараджа́льшчык, ‑а, м.

Спец. Баец, які зараджае гармату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веля́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заднепаднябенны. Велярныя зычныя гукі.

[Ад лац. velaris — паднябенны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)