прыпісні́к, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпісні́к, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэс-цэ́нтр, ‑а,
Орган з’ездаў, нарад, спартыўных спаборніцтваў і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пятрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распукну́ты, ‑ая, ‑ае.
Які ўжо распукнуўся, на якім распукнуліся пупышкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ры́гель, ‑я,
1.
2. Засаўка ў замку.
[Ням. Riegel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
салама́с, ‑у,
Цвёрды штучны тлушч, які атрымліваецца шляхам хімічнай апрацоўкі алею, тлушчу марскіх млекакормячых і рыб і ідзе на выраб мыла, маргарыну і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саламі́т, ‑у,
Цеплаізаляцыйны матэрыял у выглядзе шчытоў з спрасаванай і прашытай дротам саломы, які выкарыстоўваецца для перагародак, уцяплення перакрыццяў, сцен і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самасе́й, ‑ю,
Тое, што і самасейка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свярдзёлак, ‑лка,
Невялікі свердзел.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
складанаскаро́чаны, ‑ая, ‑ае.
У граматыцы — утвораны са скарочаных частак двух або некалькіх слоў, якія ўваходзяць у склад якіх‑н. назваў, напрыклад:
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)