батулі́зм, ‑у, м.

Спец. Атручэнне, выкліканае харчовай інфекцыяй.

[Ад лац. botulus — каўбаса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брахіцэфа́л, ‑а, м.

Спец. Чалавек з кароткай галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валасні́к, ‑а, м.

Спец. Тонкае адгалінаванне кораня расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валачы́льня, ‑і, ж.

Спец. Стальная дошка для валачэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вало́снасць, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і капілярнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вальтыжы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Спец. Займацца вальтыжыроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіслава́льнік, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які займаецца кіславаннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́нчык, ‑а, м.

Спец. Драўляная аснова кавалерыйскага сядла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лігні́тавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і лігнітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліпо́ма,

Спец. Дабраякасная пухліна з тлушчавай тканкі; тлушчак.

[Ад грэч. lipos — тлушч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)