Verbum

устарэ́лы, -ая, -ае.

Які не адпавядае сучасным патрабаванням, выйшаў з ужытку, моды.

У. погляд.

Устарэлае слова.

|| наз. устарэ́ласць, -і, ж.

уто́млены, -ая, -ае.

Абяссілены, змораны цяжкай працай, іншымі заняткамі; які выражае зморанасць.

У. выгляд.

У. дарогай.

|| наз. уто́мленасць, -і, ж.

факультаты́ўны, -ая, -ае.

1. гл. факультатыў.

2. Неабавязковы, які даецца на выбар.

Факультатыўныя заняткі па псіхалогіі.

|| наз. факультаты́ўнасць, -і, ж.

фасо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца фасоўкай.

Ф. тавараў.

Аптэчны ф.

|| ж. фасо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

фігу́рысты, -ая, -ае (разм.).

1. Складаны па форме.

Фігурыстая разьба.

2. Які мае прыгожую фігуру (у 5 знач.).

Ф. хлопец.

фі́на-ўго́рскі, -ая, -ае.

Які мае адносіны да групы роднасных моў, да якой належаць фінская, венгерская, эстонская мовы і інш.

фірн, -у, м. (спец.).

Буйназярністы снег, які ўтвараецца ў гарах у выніку частага вымярзання і адтайвання.

|| прым. фі́рнавы, -ая, -ае.

халасты́¹, -а́я, -о́е.

1. Нежанаты.

Х. мужчына.

2. Уласцівы нежанатаму чалавеку.

Халастое жыццё.

3. Які складаецца з халасцякоў.

Халастая кампанія.

халту́рны, -ая, -ае (разм.).

1. гл. халтура.

2. Які з’яўляецца халтурай (у 2 знач.).

Халтурная работа.

|| наз. халту́рнасць, -і, ж.

ха́нты, нескл., м. і ж.

Угорскі народ, які жыве на поўначы Заходняй Сібіры.

|| прым. ха́нты, нязм. і ханты́йскі, -ая, -ае.