ураўня́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Які служыць для ўраўнавання чаго‑н. (велічыні, сілы і пад.). Ураўняльны прыбор.

2. Роўны, аднолькавы для ўсіх, многіх. Ураўняльны тарыф.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фізіятэрапі́я, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае ўздзеянне на арганізм розных фізічных фактараў (святла, цеплыні, вады, электрычнасці і пад.) і лячэнне хвароб фізічнымі прыроднымі сродкамі.

[Ад грэч. phisis — прырода і therapeia — лячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыга́ншчына, ‑ы, ж.

Разм.

1. Стыль рускіх рамансаў і іх выканання, створаны пад уплывам цыганскіх мелодый і цыганскай манеры выканання.

2. Песні, рамансы такога стылю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырна́ццаты, ‑ая, ‑ае.

Ліч. парадк. да чатырнаццаць. Вось прайшла пад акном суседчына Нэлька. Ёй пайшоў чатырнаццаты год, і яна ўжо трымаецца, як дарослая, нявеста. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чле́нства, ‑а, н.

Удзел у арганізацыі, таварыстве, саюзе і пад. на правах члена (у 3 знач.); званне члена такой арганізацыі. Ленінскае разуменне членства ў партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́хкаць, ‑ае; незак.

Разм. Утвараць шумныя працяглыя гукі, характэрныя для паравозаў, паравых рухавікоў і пад. Сінеў і чухкаў недзе ў шэрых прыцемках паравоз. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксга́ўстар, ‑а, м.

1. Вентылятар для адсмоктвання пылу, газаў, стружак і пад. на прадпрыемстве.

2. Прылада для ўсмоктвання газаў і ўтварэння вакууму ў чым‑н.

[Англ. exhauster ад exhaust — выпампоўваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электро́нна-выліча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электронных сродкаў, прызначаных для вылічальных аперацый, пераўтварэння інфармацыі, для кіравання механізмамі, агрэгатамі і пад. Электронна-вылічальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да елкі. Затрашчала пад ботамі сухое вецце, яловыя шышкі. Навуменка. // Зроблены з елкі. Яловыя дошкі.

•••

Яловая галава гл. галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ямб, ‑а, м.

Вершаваны размер — двухскладовая стапа з націскам на другім складзе, напрыклад: Мароз,/ зіма,/ Снягі/ вакол,/ І спіць/ трава,/ Пад сне/ гам дол. Колас.

[Грэч. jambos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)