Verbum

дашко́льны, -ая, -ае.

Які адносіцца да ўзросту, што папярэднічае паступленню дзіцяці ў школу.

Дашкольнае выхаванне.

Дашкольныя ўстановы.

двара́нства, -а, н. (гіст.).

Вышэйшы прывілеяваны пануючы клас, які ўзнік у феадальным грамадстве.

|| прым. двара́нскі, -ая, -ае.

драпіро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, які драпіруе што-н.

|| ж. драпіро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

дробнабуржуа́зны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да дробнай буржуазіі, уласцівы ёй.

Дробнабуржуазная ідэалогія.

|| наз. дробнабуржуа́знасць, -і, ж.

дыпло́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Студэнт, які выконвае дыпломную работу.

|| ж. дыпло́мніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

дыск-жаке́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Чалавек, які вядзе праграму дыскатэкі.

|| прым. дыск-жаке́йскі, -ая, -ае.

жу́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

Злодзей, які займаецца дробнымі пакражамі; ашуканец.

|| зб. жуллё, -я́, н. (разм.).

жыццяра́дасны, -ая, -ае.

Які радуецца жыццю, не ведае тугі.

Ж. чалавек.

Жыццярадасная натура.

|| наз. жыццяра́даснасць, -і, ж.

заба́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які ўмее пацяшаць, забаўляць.

|| ж. заба́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

пратрыма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Прабыць які-н. час трымаючыся (у 1—5, 9 і 10 знач.).