Verbum

зубча́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і зубчасты. Зубчатае кола. □ Цямнее край зубчаты бору. Багдановіч.

жы́ліна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і жыла (у 1, 2 і 3 знач.).

загарлапа́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Разм. Тое, што і загарланіць. Загарлапаніць на ўсю вуліцу.

закавы́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Тое, што і закавыка.

замча́цца і заімча́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Тое, што і замчаць (у 2 знач.).

гла́нды, ‑аў; адз. гланда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Разм. Тое, што і міндаліны.

[Ад лац. glans (glandis) — жолуд.]

гле́джанне, ‑я, н.

У выразе: пункт гледжання — тое, што і пункт погляду (гл. погляд).

глянцаві́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і глянцавы (у 1 знач.); бліскучы. Глянцавітае зялёнае лісце.

грачнёвы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і грачаны. З поля даносіліся пахі грачнёвай квецені. Хадкевіч.

гу́снуць, гусне; незак.

Разм. Тое, што і гусцець (у 2 знач.); згусаць. Цеста гусне.