папазыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Тое, што і падазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папама́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чым.

Разм. Тое, што і папамахаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаму́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Тое, што і папамучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папамуштро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Тое, што і папамуштраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папапа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Тое, што і папапасвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папасе́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Тое, што і папасеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Тое, што і папаесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паперакі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і паперакідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папракалу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Тое, што і папракалупваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрырэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і папрыразаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)