неправамо́цнасць, ‑і, ж.

Спец. Стан неправамоцнага. Неправамоцнасць суда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастаты́т, ‑у, М ‑тыце, м.

Спец. Запаленне праста́ты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парытэ́тнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць парытэтнага. Парытэтнасць права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіва́цыя, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і пасівіраванне.

[Ад лац. passivus — нядзейны, пасіўны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патагене́зіс, ‑у, м.

Спец. Тое, што і патагенез.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патаге́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Хваробны, хваробатворны. Патагенныя бактэрыі.

[Ад грэч. páthos — хвароба і gennao — раблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пато́чнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць паточнага. Паточнасць вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрымо́ніум, ‑а, м.

Спец. Тое, што і патрымоній.

[Лац. patrimonium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўто́ўсты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і паўтлусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыкарды́т, ‑у, М ‑дыце, м.

Спец. Запаленне перыкарда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)