бальнеагразелячэ́бніца, ‑ы, ж.

Лячэбніца для лячэння хворых гразямі і водамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барэ́тэр, ‑а, м.

Прыбор для падтрымання пастаянства сілы электрычнага току.

[Англ. barretter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блю́мінг, ‑а, м.

Магутны пракатны стан для абціскання сталёвых зліткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бутыро́метр, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння колькасці тлушчу ў малацэ.

[Грэч. bútyron — масла і metreo — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бэтатро́н, ‑а, м.

Прылада для паскарэння электронаў да вялікіх энергій.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бялі́знавы, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для бялізны. Бялізнавы трыкатаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадаво́зны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для перавозкі вады. Вадавозная бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадасхо́вішча, ‑а, н.

Штучны вадаём для збору і захавання вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадасцёкавы, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для сцёку вады. Вадасцёкавая труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каналаачышча́льнік, ‑а, м.

Машына для ачысткі арашальных і асушальных каналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)