аўтазапра́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для запраўкі аўтамабіляў гаручым. Аўтазаправачная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтака́ры, ‑аў; адз. няма.

Самаходны вазок для перавозкі грузаў, багажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэра́рый, ‑я, м.

Спец. Пляцоўка, прыстасаваная для прыняцця паветраных ваннаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашыра́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для пашырэння, расшырэння чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераку́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для разгрузкі адкрытых вагонаў перакульваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзі́рачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны для абдзірання. Абдзірачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсервацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Прызначаны для абсервацыі, назіральны. Абсервацыйны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абціска́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны, служыць для абціскання. Абціскальны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абціска́ч, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для сціскання, абціскання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцяжны́, ‑ая, ‑ое.

Які прызначаны, служыць для абцягвання. Абцяжная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)