прафесіяналі́зм, ‑у, м.

1. Які‑н. Занятак як прафесія. // Прафесіянальнае майстэрства. Музычны прафесіяналізм. □ Глыбокая, непарыўная сувязь з жыццём народа, высокі прафесіяналізм — якасці, якія заўсёды былі ўласцівыя рускаму мастацтву, з’явіліся моцным стымулам і для развіцця беларускай графікі. Шматаў.

2. Спец. Слова ці моўны зварот, уласцівы людзям якой‑н. прафесіі, характэрны ім. Злоўжываць прафесіяналізмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антра́кт, ‑у, М ‑кце, м.

1. Перапынак паміж двума актамі ў спектаклі, паміж двума аддзяленнямі канцэрта і пад. Пасля антракту ў зале панавала ўрачыстая цішыня. Мікуліч. // перан. Перапынак у якім‑н. дзеянні, працэсе і інш. Абед з антрактам.

2. Музычны твор, які выконваецца паміж дзеямі, карцінамі опернага ці драматычнага спектакля. Сімфанічны антракт.

[Фр. entracte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтраду́кцыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Кароткі музычны ўступ, які папярэднічае асноўная частцы музычнага твора. Як у першай, так і ў другой оперы Глінка стварыў небывалыя па сваёй прыгажосці сімфанічныя карціны, інтрадукцыі, сімфанічныя антракты. «ЛіМ».

2. Перасяленне чалавекам карысных жывёл і раслін у мясцовасці, дзе іх раней не было. Інтрадукцыя новых сартоў яблынь.

[Лац. introductio — увяданне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арфео́н

(фр. orpheon, ад гр. Orpheus = Арфей)

струнны шчыпковы клавішны музычны інструмент, разнавіднасць клавіра 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

афіклеі́д

(ад гр. ophis = змяя + kleis, -idos = ключ)

духавы музычны інструмент, які выглядам нагадвае змяю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

басэтго́рн

(ням. Bassetthom, ад іт. basso = нізкі + ням. Hom = рог)

духавы музычны інструмент, разнавіднасць кларнета.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вальс

(фр. valse)

плаўны парны танец трохдольнага памеру, а таксама музычны твор у такім рытме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

глакеншпі́ль

(ням. Glockenspiel, ад Glocke = званочак + Spiel = ігра)

ударны музычны інструмент, гукі якога імітуюць званочкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

када́нс

(фр. cadence)

гарманічны або меладычны абарот, які завяршае музычны твор, падкрэсліваючы яго кампазіцыйную цэласнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

літа́ўры

[ад гр. (po)ly = многа + taurea = барабан]

старажытны мембранны ўдарны музычны інструмент накшталт барабана.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)