заводакіраўніцтва, ‑а, н.

Адміністрацыйны орган на заводзе, які кіруе ўсёй вытворчасцю. // Памяшканне, дзе знаходзіцца гэты орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэрма, ‑ы, ж.

Злучальнатканкавая частка скуры ў пазваночных жывёл і ў чалавека, якая знаходзіцца пад эпідэрмісам.

[Грэч. derma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клейкавіна, ‑ы, ж.

Клейкае бялковае рэчыва, якое знаходзіцца ў зерні злакаў і не раствараецца ў вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

левабаковы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да левага боку; які знаходзіцца на левым баку. Левабаковае скрыўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мускатнік, ‑а, м.

Вечназялёнае трапічнае дрэва з мясістымі жоўтымі пладамі, у якіх знаходзіцца насенне — мускатны арэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надчарэўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў верхняй частцы або над верхняй часткай жывата. Надчарэўная артэрыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарукаўны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на рукаве, прымацоўваецца да рукава з якой‑н. мэтай. Нарукаўны знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закадравы, ‑ая, ‑ае.

Які чуецца, вымаўляецца за кадрам; які знаходзіцца па-за кадрам. Закадравы дыктарскі тэкст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набрушны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на жываце. Набрушны слой тлушчу. // Які носіцца па жываце. Набрушны бандаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парападобны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў стане пары 2; падобны па сваіх ўласцівасцях да пары 2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)