Verbum

бутанье́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Кветка або букецік кветак, які прышпільваецца да адзення ў якасці ўпрыгожання.

бытавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. быт.

2. У літаратуры, журналістыцы: які апісвае быт людзей якой-н. сацыяльнай групы.

Б. раман.

бяскры́ўдны, -ая, -ае.

Які не робіць крыўды, не прыносіць непрыемнасцей або шкоды.

Бяскрыўдная іронія.

Б. звярок.

|| наз. бяскры́ўднасць, -і, ж.

адку́пшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.).

Той, хто набыў права на які-н. від дзяржаўных адходаў, падаткаў; уладальнік водкупу.

адно́лькавы, -ая, -ае.

Такі самы, які нічым не адрозніваецца ад іншых; такі, як заўсёды.

Аднолькавыя ўмовы.

|| наз. адно́лькавасць, -і, ж.

азнаямле́нчы і азнаямля́льны, -ая, -ае.

Той, які дае звесткі пра што-н., знаёміць з чым-н.

Азнаямленчая практыка.

А. візіт.

аку́стык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст у галіне акустыкі (у 1 знач.).

2. Работнік, які абслугоўвае гукаўлоўныя апараты.

александры́т, -у, М -ры́це, м.

Каштоўны камень, які змяняе свой колер ад ізумруднага (днём) да цёмна-чырвонага (пры штучным асвятленні).

анані́м, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Аўтар, які ўтойвае сваё прозвішча, а таксама літаратурны твор без указання прозвішча аўтара.

апо́рны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца апорай (у 1 знач.), уяўляе сабой апору, аснову чаго-н., умацаванне.

А. пункт.

Апорная калона.