Verbum

васьмі...

Першая састаўная частка складаных слоў у знач.: які складаецца з васьмі якіх-н. адзінак, напр.: васьмікласны, васьмівугольны, васьмігадзінны, васьміграннік.

велікасве́цкі, -ая, -ае (уст.).

Які мае адносіны да арыстакратычных слаёў грамадства, да так званага вялікага свету.

Велікасвецкія манеры.

В. салон.

вераго́дны, -ая, -ае.

1. Які не выклікае сумнення; надзейны.

Верагодныя звесткі.

2. Дапушчальны, магчымы.

В. вывад.

|| наз. вераго́днасць, -і, ж.

верхавы́, -а́я, -о́е.

Які мае дачыненне да язды вярхом, прызначаны для такой язды.

Верхавая язда.

В. конь.

Прыслаць верхавога (наз.).

ветраны́, -а́я, -о́е.

Які прыводзіцца ў рух ветрам.

В. млын.

○

Ветраная воспа — часцей дзіцячая заразная хвароба, якая суправаджаецца буйным сыпам.

выліча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст па вылічальнай тэхніцы.

2. Прыбор, які робіць вылічэнні.

|| прым. выліча́льніцкі, -ая, -ае.

выніко́вы, -ая, -ае.

1. З падагульненымі вынікамі, паказчыкамі.

В. рахунак.

2. Які даў або дае добрыя вынікі; рэзультатыўны.

Выніковая сустрэча.

вяльмо́жны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца вяльможам; знатны (уст.).

В. пан.

2. Уласцівы вяльможы, зняважліва-паблажлівы (іран., неадабр.).

В. тон.

гадлі́вы, -ая, -ае.

Які не можа пераносіць гадкага; грэблівы.

Г. чалавек.

Г. жэст (поўны агіды, грэблівасці).

|| наз. гадлі́васць, -і, ж.

гало́сны, -ая, -ае.

Пра гук мовы: які ўтвараецца пры свабодным праходжанні паветра праз поласць рота.

Г. гук.

Ненаціскныя галосныя (наз.).