сана́нт, ‑а,
1. Зычны гук, пры ўтварэнні якога голас пераважае
2. Складаўтваральны гук;
[Ад лац. sonans, sonantis — які гучыць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сана́нт, ‑а,
1. Зычны гук, пры ўтварэнні якога голас пераважае
2. Складаўтваральны гук;
[Ад лац. sonans, sonantis — які гучыць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
састры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце, ‑стрыгуць;
Зняць, зрэзаць (нажніцамі і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стадо́ліна, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стальма́шны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стыро́л, ‑у,
Вадкае пахучае рэчыва, якое здабываецца са смалы некаторых трапічных дрэў і выкарыстоўваецца ў парфумерыі, мылаварэнні і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
султа́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да султана 1, належыць яму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сучы́ны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сукі (у 1 знач.), сучкі 1.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сферо́метр, ‑а,
Прылада для вымярэння крывізны сферычных паверхняў (лінзаў, шкла ў акулярах і
[Ад грэч. sphaira — шар і metréo — вымяраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сці́шанасць, ‑і,
Стан спакою, цішыні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сшыва́лка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)