Verbum

жаля́зка, -а, мн. -і, -аў, н. (разм.).

1. Лязо гэбля, фуганка і пад.

2. Прас, які награваюць на агні (уст.).

жгу́цік, -а, мн. -і, -аў м.

1. гл. жгут.

2. Орган руху ў прасцейшых арганізмаў, які мае выгляд тонкай ніці.

жыцце... (а таксама жыцця...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да жыцця, напр.: жыцценебяспечны, жыццеўстойлівасць, жыццеўладкаванне.

заба́ўны, -ая, -ае.

Такі, які можа пацешыць, развесяліць; дзіўны, цікавы.

З. чалавек.

Забаўная гісторыя.

Забаўнае здарэнне.

|| наз. заба́ўнасць, -і, ж.

задаво́лены, -ая, -ае.

Поўны пачуцця задавальнення, які выражае задавальненне.

З. чалавек.

З. позірк.

Задаволена (прысл.) усміхнуцца.

|| наз. задаво́ленасць, -і, ж.

задзі́рысты, -ая, -ае.

Схільны, ахвочы да боек, сварак або які выражае задзірыстасць.

З. позірк.

З. характар.

|| наз. задзі́рыстасць, -і, ж.

заднепаднябе́нны, -ая, -ае.

У фанетыцы: які вымаўляецца пры ўдзеле задняй спінкі языка, якая паднімаецца да задняй часткі паднябення.

Заднепаднябенныя зычныя.

зара́злівы, -ая, -ае.

1. Тое, што і заразны.

2. перан. Які лёгка перадаецца іншым.

З. смех.

|| наз. зара́злівасць, -і, ж.

зача́хлы, -ая, -ае.

1. Змарнелы, хваравіты.

З. чалавек.

2. Які зачах, слаба расце, завялы.

Зачахлае дрэва.

|| наз. зача́хласць, -і, ж.

збожжа...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да збожжа, напр.: збожжакамбайн, збожжапагрузчык, збожжапастаўкі, збожжаправод, збожжасейны, збожжасклад.