Verbum

мнагабо́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

Спартсмен, які ўдзельнічае ў мнагаборстве.

|| ж. мнагабо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

мнагачле́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Алгебраічны выраз, які ўяўляе сабой суму або рознасць некалькіх адначленаў.

|| прым. мнагачле́нны, -ая, -ае.

мнагачле́нны, -ая, -ае.

1. гл. мнагачлен.

2. Які сладаецца з многіх членаў, частак, элементаў.

М. выраз.

|| наз. мнагачле́ннасць, -і, ж.

навуко́ва-тэхні́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да навукі і тэхнікі, звязаны з праблемамі навукі і тэхнікі.

Навукова-тэхнічны прагрэс.

напаўсо́нны, -ая, -ае.

1. Які не зусім прачнуўся або не зусім заснуў.

Напаўсоннае дзіця.

2. Амаль без сну.

Напаўсонная ноч.

нара́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік, які выпісвае нарады на якую-н. работу.

|| ж. нара́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

нарма́льны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае нормам, звычайны.

Нармальная тэмпература цела.

Нармальная вага.

2. Псіхічна здаровы.

|| наз. нарма́льнасць, -і, ж.

насенне... (а таксама насення...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да насення, напр.: насеннеачышчальны, насеннесушылка, насеннесушыльны.

насме́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які любіць насміхацца з каго-, чаго-н.

|| ж. насме́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

дэклама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Артыст, які выступае з дэкламацыяй; той, хто дэкламуе.

|| прым. дэклама́тарскі, -ая, -ае.

Дэкламатарскае майстэрства.