Verbum

грэ́бля, -і, мн. -і, -яў, ж.

Насціл з бярвення ці галля для праезду па гразкім месцы; гаць.

|| памянш. грэ́белька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

грэ́йдар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Машына для рыцця канаў, выраўноўвання палатна грунтавых дарог.

2. Дарога, пракладзеная пры дапамозе такой машыны (разм.).

|| прым. грэ́йдарны, -ая, -ае.

духо́ўка, -і, ДМ -хо́ўцы, мн. -і, -хо́вак, ж.

Металічная скрынка ў кухоннай пліце, якая служыць для прыгатавання ежы з дапамогай нагрэтага паветра.

Спячы пірог у духоўцы.

дэзадара́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Сродак для маскіроўкі, змяншэння ці паглынання непрыемных пахаў, а таксама прыстасаванне, дзе ўтрымліваецца такі сродак.

|| прым. дэзадара́нтны, -ая, -ае.

дэндра́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Батанічны сад (або яго частка), у якім вырошчваюцца калекцыі розных відаў дрэў і кустоў для навукова-даследчых і культурна-асветных мэт.

ездавы́, -а́я, -о́е.

1. Які прызначаны для язды ў запрэжцы.

Ездавыя сабакі.

2. у знач. наз. ездавы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. Салдат, які кіруе коннай запрэжкай.

жало́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (спец.).

Пасудзіна, што выкарыстоўваецца для пад’ёму вадкасці, пяску і буравой гразі пры бурэнні свідравін.

|| прым. жало́начны, -ая, -ае.

прас, -а, мн. -ы, -аў, м.

Металічная прылада для прасавання адзення, тканіны.

Электрычны п.

Чыгунны п.

|| прым. пра́савы, -ая, -ае і праса́рны, -ая, -ае (спец.).

Прасарная вытворчасць.

прыча́сце, -я, н. і прыча́сць, -і, ж.

1. У вернікаў: віно з кавалачкамі просвіры ў чашы, якое ўжываецца ў царкве для прычашчэння.

2. Тое, што і прычашчэнне.

пупаві́на, -ы, мн. -ы, -він. ж.

Трубкападобны орган, які злучае зародак чалавека (або жывёлы) з целам маці і служыць каналам для жыўлення зародка.

|| прым. пупаві́нны, -ая, -ае.