have the last word

мець, сказа́ць апо́шняе сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

leave out

прапушча́ць, прапуска́ць (сло́ва ў ска́зе); выкіда́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abbreviation

[ə,bri:viˈeɪʃən]

n.

скарачэ́ньне n. (сло́ва); скаро́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

доби́ться сов., в разн. знач. дабі́цца; дамагчы́ся; см. добива́ться​I;

◊

не доби́ться сло́ва (отве́та) не дабі́цца (дамагчы́ся) сло́ва (адка́зу);

не доби́ться то́лку не дабі́цца то́лку;

доби́ться своего́ дабі́цца свайго́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худо́жник

1. маста́к, -ка́ м.;

худо́жник сло́ва маста́к сло́ва;

свобо́дный худо́жник уст. во́льны маста́к;

2. перен. маста́к, -ка́ м., ма́йстар, -тра м.;

худо́жник своего́ де́ла маста́к (ма́йстар) сваёй спра́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назыўны́, ‑ая, ‑ое.

У выразах: назыўны сказ гл. сказ; назыўныя словы гл. слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нелітарату́рны, ‑ая, ‑ае.

Які не належыць да літаратуры, да літаратурнай мовы. Нелітаратурнае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паясня́льны, ‑ая, ‑ае.

Які паясняе што‑н., з’яўляецца паясненнем. Паясняльнае слова. Паясняльны тэкст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяссэ́нсіць, ‑ншу, ‑нсіш, ‑нсіць; зак., што.

Пазбавіць сэнсу, зместу што‑н. Абяссэнсіць слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфі́кс, ‑а, м.

Афікс, устаўлены ў сярэдзіну кораня слова пры словаўтварэнні або словазмяненні.

[Лац. infixus — устаўлены.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)