бянтэ́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак., каго.

Хваляваць, непакоіць, прыводзіць да разгубленасці. Мініч вучыўся ў другой групе, але па росту ён быў самы большы ў школе, і гэта, відаць, бянтэжыла яго. Колас. Нельга сказаць, каб.. [Андрэй] раўнаваў .. [Галіну]. Для гэтага не было ніякіх падстаў, але пастаянная мужчынская кампанія жонкі бянтэжыла Андрэя і крыху злавала... Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змаўча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць і змо́ўчаць, змоўчу, змоўчыш, змоўчыць; зак.

1. Прамаўчаць; не адказаць. Спрачацца з прафесарам было рызыкоўна, і Сцёпка змаўчаў. Колас. Брыгадзір хацеў агрызнуцца, але, глянуўшы на жанчын, у вачах якіх прачытаў спачуванне Алене, змоўчаў. Скрыпка.

2. пра што. Наўмысля не сказаць. Пра нагу змаўчала, калі гаварыць шчыра — ашукала ўрача. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасці́пнасць, ‑і, ж.

Уменне сказаць востра, смешна, даць трапнае азначэнне. Гэта быў малаадукаваны чыноўнік, але з прэтэнзіямі на інтэлігента і з замахам на дасціпнасць і жарты, якія, праўда, мала ўдаваліся яму. Колас. У народзе любяць пажартаваць над закаханымі, але гэтыя жарты вымагаюць ад чалавека не толькі дасціпнасці, але такту і розуму. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адубяне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Тое, што і адубець. [Прыборны:] — Дадумаўся, ліха на цябе, у лістападзе Днепр пераплываць. Зусім адубянець мог на сярэдзіне. Шамякін. Васіль Ціханавіч.. стаяў.. і думаў, як адважыцца сказаць пра смерць Дзяніса. Гэта трэба зрабіць сёння — для гэтага ж ён і прыйшоў сюды, але адчуваў, што язык нібы адубянеў. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ты́чыцца, ‑чыцца; незак., каго-чаго.

Мець адносіны, дачыненне да каго‑, чаго‑н. Гэта мяне не тычыцца. Гэта не тычыцца справы. □ Іра, нібы перапынак яе і не тычыўся, па-ранейшаму сядзела, падпёршы галаву далонню. Марціновіч. Шыковіч ішоў, збіраючыся перадаць расказ Яраша, асабліва тую частку, што тычылася Савіча. Сказаць, што жывая дачка доктара. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zauważyć

зак.

1. заўважыць; прыкмеціць;

zauważyć w tłumie znajomego — заўважыць у натоўпе знаёмага;

2. заўважыць, сказаць, запярэчыць;

daje się zauważyć ... — назіраецца...

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

strange [streɪndʒ] adj.

1. чужы́, незнаёмы;

I am strange to this job. Я не звыкся з гэтай работай.

2. дзі́ўны

3. незвыча́йны, нязвы́чны;

strange to say/relate дзі́ўна сказа́ць;

strange as it may seem як ні дзі́ўна

♦

feel strange : I feel strange. Мне не па сабе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ashamed

[əˈʃeɪmd]

adj.

засаро́млены

to be ashamed of something — саро́мецца чаго́

to be ashamed for someone — саро́мецца за каго́

He was ashamed to tell the truth — Яму́ было́ со́рамна сказа́ць пра́ўду

He became ashamed — Яму́ ста́ла со́рамна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

а́драс м., в разн. знач. а́дрес;

даць недакла́дны а. — дать нето́чный а́дрес;

віншава́льны а. — поздрави́тельный а́дрес;

звярта́цца не па ~се — обраща́ться не по а́дресу;

○ зваро́тны а. — обра́тный а́дрес;

◊ у а. (каго) сказа́ць — в а́дрес (кого) сказа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разма́заць сов., прям., перен. разма́зать; (изложить с ненужными подробностями — ещё) размусо́лить;

р. гразь па тва́ры — разма́зать грязь по лицу́;

дзе мо́жна было́ сказа́ць ко́ратка, ён любі́ў р. — где мо́жно бы́ло сказа́ть кра́тко, он люби́л разма́зать (размусо́лить)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)