кві́та в знач. сказ., разг. квит, кви́ты;

◊ і к., дзя́дзька Мікі́та! — и всё тут; и никаки́х!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мілата́ ж.

1. разг. обая́ние ср., очарова́ние ср., красота́;

2. обл., в знач. сказ. любота́, красота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́вільна

1. нареч. пра́вильно; ве́рно; см. пра́вільны;

2. в знач. сказ., разг. (так и нужно) пра́вильно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пыта́льны вопроси́тельный;

п. по́зірк — вопроси́тельный взгляд;

○ п. сказ — грам. вопроси́тельное предложе́ние;

п. займе́ннік — грам. вопроси́тельное местоиме́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сме́шна нареч., в знач. сказ. смешно́;

ён гавары́ў с. — он говори́л смешно́;

аж с. — да́же смешно́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страхата́ ж., разг.

1. страх м.; у́жас м.; жуть;

2. в знач. сказ. у́жас м., страсть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страхо́цце ср., разг.

1. страши́лище, чудо́вище; (перен. — ещё) пу́гало, чу́чело;

2. в знач. сказ. у́жас м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́дна безл., в знач. сказ. уга́рно; ча́дно;

у ха́це было́ ч. — в до́ме бы́ло уга́рно (ча́дно)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фра́за, ‑ы, ж.

1. Інтанацыйна аформленае спалучэнне слоў, якое выказвае думку; сказ. — Якая ты неасцярожная, Кетэ! — учулі хлапцы адрывак фразы. Самуйлёнак. — Напішыце сказ, — ..[Леанід] крыху падумаў, — ну, напрыклад, першую фразу, якую вы сёння сказалі, і раскажыце пра яе ўсё, што ведаеце. Шахавец. І зноў надакучліва палезла ў галаву фраза: «А чабор пахне...» Асіпенка.

2. Напышлівы выраз, які пазбаўлены ўнутранага зместу або які прыкрывае лжывасць гэтага зместу. Міхалка пустых фраз не любіць гаварыць. Яго прамовы цяпер кароткія і моцныя. Бядуля. [Чарнавус:] Адны траскучыя фразы і абсалютна нічога канкрэтнага. Крапіва. Вострае і глыбока прачутае пачуццё Радзімы ў Еўдакіі Лось вынікае з яе вершаў спакойна і сціпла, без гучных фраз. Звонак.

3. Устойлівае спалучэнне якіх‑н. слоў; хадзячы выраз. Гэтыя радкі па сутнасці ўжо сталі крылатай фразай. Бугаёў.

4. У музыцы — рад гукаў або акордаў, якія ўтвараюць невялікую, адносна закончаную частку музычнай тэмы, мелодыі. У агульным рознагалосым гуле чуюцца знаёмыя музычныя фразы. «Маладосць».

[Ад грэч. phrásis — выраз.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фра́за ж

1. (сказ) Satz m -es, Sätze;

2. муз Phráse f -, -n;

3. мн (пустыя словы):

фра́зы Phráse f -, -n; léeres Geschwätz (балбатня);

адны́ то́лькі фра́зы állgeméine Flóskeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)