Разлу́ка ’страва з вады і пшанічнай мукі’ (Касп.). Няясна. Магчыма, семантычная інавацыя (іранічнае ўтварэнне?) на базе разлучы́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перамы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Злучальнае прыстасаванне паміж чым-н.

Каменная п.

2. Воданепранікальная загародка на земляных і будаўнічых работах, якая не дапускае прытоку вады куды-н.

Насыпная п.

3. Вузкая палоска, якая злучае што-н.

П. паміж канавамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самацёк, -у, м.

1. Рух вадкасці або сыпкіх рэчываў сілай свайго цяжару.

С. вады.

2. перан. Ход якой-н. справы, працы без плана, без кіраўніцтва, стыхійнае ажыццяўленне чаго-н.

Пусціць справу на с.

|| прым. самацёчны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Самацёчнае арашэнне.

С. канал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. што і без дап. Стойка перажыць што-н., вытрываць.

П. шмат пакут.

2. Прадоўжыць сваё дзеянне не спыняючыся.

Халады пратрывалі да красавіка.

3. Захавацца, праіснаваць які-н. час.

Пад напорам такой вады гэты насып тут доўга не пратрывае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

металімніён

(ад мета- + гр. limnion = азярцо)

слой вады ў вадаёмах, у межах якога тэмпература летам рэзка паніжаецца з павелічэннем глыбіні, а шчыльнасць вады ўзрастае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізагалі́ны

(ад іза- + гр. hals = соль)

ізалініі салёнасці вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кюве́т

(фр. cuvette)

канава ўздоўж дарогі для сцёку вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лімніён

(гр. limnion = азярцо)

зона свабоднай вады ў азёрах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ра́га ж.

1. (ад вады) Wásserfleck m -(e)s, -e; Fárbfleck m (ад фарбы);

2. мед. blútunterlaufene Stélle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

flush​1 [flʌʃ] n.

1. прылі́ў крыві́; румя́нец

2. пры́ступ;

a flush of anger пры́ступ зло́сці;

a flush of embarrassment мо́мант разгу́бленасці

3. спуск вады́ (у прыбіральні)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)