Verbum

менажо́р і ме́неджэр, ‑а, м.

1. Асоба, якая арганізоўвае публічныя выступленні артыстаў, спартсменаў.

2. Кіраўнік, дырэктар буйнога капіталістычнага прадпрыемства.

[Фр. menageur, англ. menager.]

му́фтый, ‑я, м.

Вышэйшая духоўная асоба ў мусульман, якая надзелена правам выносіць рашэнні па рэлігійна-юрыдычных пытаннях; тлумачальнік карана.

[Араб. mufti.]

падпалко́ўнік, ‑а, м.

Званне або чын афіцэра ў арміі, рангам ніжэй палкоўніка. // Асоба, якая мае гэтае званне або чын.

праасвяшчэ́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Тытул епіскапа. // Асоба, якая мае гэты тытул.

2. у знач. наз. праасвяшчэ́нны, ‑ага, м. Епіскап.

сто́ўпнік, ‑а, м.

У хрысціянстве — рэальная або міфічная асоба, якая выконвала рэлігійны зарок нерухомага стаяння на калонах (стаўпах, слупах).

юна́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Асоба жаночага полу, якая не дасягнула сталасці, маладая дзяўчына.

капіта́н, ‑а, м.

1. Афіцэрскае званне, якое ідзе за званнем старшага лейтэнанта. // Асоба, якая мае гэта званне. [Васіль] прайшоў праз усю вайну. Вырас, да капітана, камандзіра роты. Шамякін.

2. Начальнік, камандзір судна. Капітан карабля. □ — Вось падыходзіць да мяне капітан і пытае: «Як вы думаеце, дарагі Тапурыя, не будзе непагоды сёння на моры?» Самуйлёнак.

3. Кіраўнік спартыўнай каманды. Капітан футбольнай каманды.

•••

Капітан-лейтэнант — афіцэрскае званне ў ваенна-марскім флоце, якое ідзе за званнем старшага лейтэнанта. // Асоба, якая мае гэта званне.

Капітан 3‑га рангу — афіцэрскае званне ў флоце, якое ідзе за званнем капітан-лейтэнанта. // Асоба, якая мае гэта званне.

Капітан 2‑га рангу — афіцэрскае званне ў флоце, якое ідзе за званнем капітана 3‑га рангу. // Асоба, якая мае гэта званне.

Капітан 1‑га рангу — афіцэрскае званне ў флоце, якое ідзе за званнем капітана 2‑га рангу. // Асоба, якая мае гэта званне.

[Фр. capitaine.]