запха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

Пхаючы, запоўніць чым-н.

З. сумку пакупкамі.

|| незак. запіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

збо́ўтаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што або што з чым.

Боўтаючы, перамяшаць.

З. лякарства.

|| незак. збо́ўтваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́пытаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што ў каго.

Выведаць у працэсе гутаркі.

В. сакрэт.

|| незак. выпы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адха́ркаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Пахаркаўшы, сплюнуць макроту, слізь.

|| незак. адха́ркваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адха́ркванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абля́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Апырскаць, запэцкаць чым-н.

А. боты.

|| незак. абля́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абслі́згаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Зрабіць што-н. гладкім, коўзкім.

А. горку.

|| незак. абслі́згваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адкі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Адкінуць за некалькі разоў.

А. дровы з двара.

|| незак. адкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кілза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што).

Класці цуглі ў рот каню.

К. стаенніка.

|| зак. закілза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго.

Тое, што і кастрыраваць.

|| зак. вы́пакладаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. паклада́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

панарыва́ць³, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., чаго.

Нарыць чаго-н. у вялікай колькасці або ў многіх месцах.

Дзікі панарывалі зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)