Verbum

шаламі́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; незак.

1. каго (што). Ашаламляць, рабіць моцнае ўражанне, прыводзіць у замяшанне.

Гэтага чалавека нічога не здзіўляе і не шаломіць.

2. каго-што. П’яніць, адурманьваць.

Гарэлка пачала ш. галаву.

штабнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што і без дап. (спец.).

Прашываць, прастрочваць што-н. (звычайна на машынцы).

Ш. збрую.

|| зак. праштабнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны.

|| наз. штабнава́нне, -я, н.

зладзю́га, -і, мн. -і, -аў, м. (разм., пагард.).

Тое, што і злодзей.

зме́сціва, -а, н.

Тое, што змяшчаецца, знаходзіцца ў чым-н.

З. клеткі.

зрубі́ць, зрублю́, зру́біш, зру́біць; зру́блены; зак., што.

Пабудаваць з бярвёнаў.

З. хату.

імжа́, -ы́, ж.

Тое, што і імгла (у 1 і 2 знач.).

індыві́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і індывідуум.

насто́лькі, прысл.

У такой меры, ступені.

Не думаў, што ён н. хітры.

натаргава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; зак., чаго.

Тое, што і нагандляваць.

нашту́рхаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што (разм.).

Штуршкамі прычыніць боль, набіць.