Harfarbe

f -, -n

1) ко́лер валасо́ў (у людзей)

2) масць (жывёл)

3) фа́рба для валасо́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nützlich

a кары́сны, вы́гадны

zu [bei, in] etw. (D) ~ sein — быць кары́сным для чаго́-н., чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

darnliegen

* vi зале́жаць (ад чаго-н.)

es liegt mir viel ~ — гэ́та для мяне́е́льмі) ва́жна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schlchtbank

f -, -bänke стано́к для забо́ю жывёлы (на бойні)

zur ~ schcken — пасла́ць на неміну́чую [непазбе́жную] пагі́бель

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Speßrutenlaufen

n -s перан. пакара́нне

das ist für mich ein ~ — гэ́та для мяне́ про́ста ка́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zwnger

m -s, -

1) астро́г

2) кле́тка (для звяроў)

3) Цві́нгер (гіст. помнік у Дрэздэне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fderball

m -(e)s бадмінто́н (гульня); m -(e)s, -bälle вала́н (для гульні ў бадмінтон)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flterbank

f -, -bänke ды́ба, драўля́ная кабы́ла (прылада для катаванняў)

auf der ~ legen*перан. цярпе́ць паку́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разліко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да разліку (у 1 знач.), звязаны з тэхнічнымі разлікамі пры праектаванні. Разліковыя лічбы.

2. Які служыць для падлікаў, для аблягчэння вылічэнняў. Разліковая табліца.

3. Прызначаны для ўліку грашовых сродкаў, правядзення плацяжоў і іншых грашовых разлікаў. Разліковы банк. // Прызначаны для запісаў плацяжоў, заработнай платы. Разліковыя ведамасці. Разліковая кніжка.

4. Такі, за які праводзіцца разлік (у 2 знач.); выніковы. Разліковы месяц. Разліковы перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўня́льнік, ‑а, м.

1. Спец. Рэчыва, якое дабаўляецца да іншага рэчыва для паляпшэння тэхнічнай якасці або эканоміі апошняга.

2. Машына, якая служыць для напаўнення тары харчовымі прадуктамі і паўфабрыкатамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)