Verbum

падлабу́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак., да каго (разм.).

Падлашчыцца, падлізацца.

Ён умее п. да каго хочаш.

|| незак. падлабу́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

падлаві́ць, -лаўлю́, -ло́віш, -ло́віць; -ло́ўлены; зак.

1. каго-што. Падпільнаваўшы, злавіць або знянацку застаць.

П. спадарожную машыну.

П. каго-н. на месцы злачынства.

2. перан., каго (што) на чым. Раптоўна спыніць увагу на чым-н. (сказаным, зробленым).

П. каго-н. на слове.

|| незак. падло́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

падла́дзіцца, -ла́джуся, -ла́дзішся, -ла́дзіцца; зак., пад каго-што, да каго-чаго.

1. Прызвычаіцца, прыстасавацца.

П. пад чые-н. крокі.

П. да працы напарніка.

2. перан. Прынараўліваючыся да чыіх-н. звычак, густаў, выклікаць сімпатыю да сябе.

П. да начальніка.

|| незак. падла́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

падла́дзіць, -ла́джу, -ла́дзіш, -ла́дзіць; -ла́джаны; зак., што.

1. Падагнаць адно да другога.

П. вось да калёс.

2. Падрамантаваць.

П. боты.

3. Настроіць музычны інструмент на пэўны лад.

П. балалайку.

|| незак. падла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

падлажы́ць, -лажу́, -ло́жыш, -ло́жыць; -ло́жаны; зак.

1. што. Палажыць пад што-н.

П. камень пад кола.

2. што. Залажыўшы, падшыць.

П. ніз спадніцы.

3. чаго. Кладучы, дабавіць.

П. дроў у печ.

4. што. Палажыць скрытна, з якой-н. мэтай.

У стол падлажылі запіску.

|| незак. падклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і падкла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

падла́зіць гл. падлезці.

падлако́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Ручка крэсла, на якую абапіраюцца локцем.

падлама́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ло́міцца; зак.

Зламацца ад якога-н. цяжару.

Сук падламаўся.

|| незак. падло́млівацца, -аецца.

падлама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны; зак.

1. што. Надламаць знізу.

П. ножку крэсла.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., каго-што. Пазбавіць сілы, волі.

Яе моцна падламала хвароба.

|| незак. падло́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

падла́сы, -ая, -ае.

3 белай поўсцю на жываце (звычайна пра масць каровы).

Пагнала падласую (наз.) у поле.