Verbum

руха́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (спец.).

Назва ўстройстваў, якія забяспечваюць рух (у 2 знач.; вінт¹ самалёта, кола, гусеніцы танка).

рытмізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) рытмічным.

Рытмізаваныя рухі.

|| наз. рытміза́цыя, -і, ж.

рэакты́вы, -аў, адз. -ты́ў, -ты́ву, м. (спец.).

Рэчывы, якія прымяняюцца для ажыццяўлення хімічнай рэакцыі.

Хімічныя р.

|| прым. рэакты́ўны, -ая, -ае.

рэкагнасцы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) рэкагнасцыроўку.

Р. мясцовасць.

|| прым. рэкагнасцыро́вачны, -ая, -ае.

самааку́пнасць, -і, ж. (спец.).

Спосаб вядзення гаспадаркі, пры якім расходы пакрываюцца ўласнымі даходамі прадпрыемства.

Перайсці на с. і гаспадарчы разлік.

самнамбулі́зм, -у, м. (спец.).

Разлад свядомасці, пры якім у сне чалавек аўтаматычна робіць звычайныя дзеянні; лунацізм.

|| прым. самнамбулі́чны, -ая, -ае.

ска́льны, -ая, -ае.

Камяністы, які складаецца з каменных горных парод (спец.), які робіцца ў камяністым грунце.

С. грунт.

Скальныя работы.

зазо́р, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Шчыліна, паглыбленне, вузкі прамежак паміж прылеглымі паверхнямі.

Зашпакляваць з.

|| прым. зазо́рны, -ая, -ае.

за́зубень, -бня, мн. -бні, -бняў, м. (спец.).

Выступ, зуб на якім-н. інструменце, прыладзе, дэталі машыны.

|| прым. за́зубенны, -ая, -ае.

ідыясінкразі́я, -і, ж. (спец.).

Павышаная, хваравітая адчувальнасць арганізма да пэўных рэчываў, пахаў.

І. да алейных фарбаў.

|| прым. ідыясінкразі́чны, -ая, -ае.