fórtmachen

1.

vt праця́гваць (рабіць што-н.)

2.

(sich) выбіра́цца, ісці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

voráusgehen

* vi (s)

1) ісці́ напе́рад

2) (D) папярэ́днічаць (чаму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ábsacken

vi (s)

1) асяда́ць (аб будынку)

2) ісці́ на дно

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hinábsteigen

* vi (s) сыхо́дзіць, зла́зіць

die Tréppe ~ — ісці́ ўні́з па схо́дах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

па́рус па́рус, -са м.; поэт. ве́тразь, -зя м.;

идти́ под паруса́ми ісці́ пад паруса́мі;

◊

на всех паруса́х на ўсіх паруса́х (по́ўным хо́дам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пуска́ться

1. пуска́цца; (бросаться) кі́дацца; (начинать) пачына́ць; (идти) ісці́;

2. (отправляться) пуска́цца, ру́шыць; см. пусти́ться;

3. страд. пуска́цца; кі́дацца; шпурля́цца; см. пуска́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

замы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць мыкаць.

замыка́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; незак., каго-што.

1. Незак. да замкнуць.

2. Ісці апошнім, знаходзіцца ў канцы калоны вайсковага злучэння і пад. Замыкаць шэсце. □ Чатыры коннікі замыкалі абоз. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асе́ліца, ‑ы, ж.

Наваколле паселішча. Сялом.. [Ігнась і таварышамі] ісці не наважваліся, а звярнулі на аселіцу, па выхаджанай сцежцы паўз гумны пайшлі к Ігнасю дахаты. Мурашка. Іду, а над крыніцаю Туман бялявы сцелецца, І дыхае аселіца Пахучай медуніцаю. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вырабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.

1. Незак. да вырабіць.

2. Разм. Рабіць што‑н. незвычайнае; вычвараць. [Міколка:] — Яны.. што вырабляюць — страх, часам чуць вокан не б’юць. Чорны.

•••

Вырабляць выкрутасы — ісці, хістаючыся з боку ў бок, заплятаючы нагамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дзвіг, ‑у, м.

Гераічны, самаадданы ўчынак; важнае па свайму значэнню дзеянне. Працоўны подзвіг. □ Хто не разумее гэтых пачуццяў моладзі — змагацца, ісці на подзвігі, рызыкаваць жыццём?.. Васілевіч. Жыццё Веры Харужай — гэта подзвіг, яркі прыклад служэння Айчыне. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)