áufbieten

* vt

1) напру́жваць (сілы)

2) абвяшча́ць, аб’яўля́ць

2) мабілізо́ўваць, прызыва́ць

álles ~ — прыкла́сці ўсе́ намага́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áufbietung

f -, -en

1) мабіліза́цыя, прызыў

2) напру́жванне (сіл)

únter ~ áller Kräfte — аддаючы́ ўсе сі́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

войска, армія, узброеныя сілы, ваенныя сілы / пераважна з добраахвотнікаў, дапаможнае, у ваенны час: апалчэнне, полчышчы; салдаты (уст.); раць (паэт.); арда (зняваж.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ве́ра, -ы, ж.

1. Упэўненасць у кім-, чым-н.

В. ў свае сілы.

В. ў людзей.

2. Перакананне ў існаванні звышнатуральных сіл.

В. ў Бога.

3. Тое, што і рэлігія.

Хрысціянская в.

Чалавек другой веры.

◊

Браць (узяць) на веру (разм.) — верыць, давяраць (паверыць, даверыць) без доказаў.

Верай і праўдай (служыць) — аддана, чэсна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хадо́к, хадака́, мн. хадакі́, хадако́ў, м.

1. Той, хто ходзіць пехатой.

У каго сілы хапае, той і х. добры.

2. Выбраная асоба, якая пасылаецца куды-н. з хадайніцтвам, даручэннем.

Сялянскія хадакі.

◊

Не хадок хто куды (разм.) — пра таго, хто больш не можа ці не хоча хадзіць куды-н.

Я туды больш не хадок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уваскрэ́снуць, -ну, -неш, -не; уваскрэ́с, -сла; -ні́; зак.

1. У рэлігійна-містычных уяўленнях: стаць зноў жывым.

2. перан. Набыць новыя сілы, стаць зноў бадзёрым, ажыць.

У. духам.

3. перан. Праявіцца з ранейшай сілай; адрадзіцца, аднавіцца.

Ва ўспамінах уваскрэсла мінулае.

|| незак. уваскраса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. уваскрэ́сенне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздроби́ть сов.

1. (размельчить) раздрабі́ць, раздрабні́ць, раскрышы́ць, мног. параскры́шваць; (повредить, разбить) растру́шчыць;

2. (расчленить) раздрабі́ць, раздрабні́ць;

раздроби́ть си́лы раздрабі́ць сі́лы;

3. мат. раздрабі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздробля́ть несов.

1. (размельчать) раздрабля́ць, раскры́шваць; (разбивать, повреждать) растру́шчваць;

2. (расчленять) раздрабля́ць, раздрабня́ць;

раздробля́ть си́лы проти́вника раздрабля́ць (раздрабня́ць) сі́лы праці́ўніка;

3. мат. раздрабля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

амартыфіка́цыя

(ад а- + лац. mors, mortis = смерць + -фікацыя)

афіцыйнае аб’яўленне аб ануляванні (пазбаўленні сілы) страчаных дакументаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

атле́т

(гр. athletes)

1) спартсмен, які займаецца атлетыкай, 2) чалавек моцнага складу і вялікай фізічнай сілы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)