сме́шна нареч., в знач. сказ. смешно́;

ён гавары́ў с. — он говори́л смешно́;

аж с. — да́же смешно́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

страхата́ ж., разг.

1. страх м.; у́жас м.; жуть;

2. в знач. сказ. у́жас м., страсть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

страхо́цце ср., разг.

1. страши́лище, чудо́вище; (перен. — ещё) пу́гало, чу́чело;

2. в знач. сказ. у́жас м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ча́дна безл., в знач. сказ. уга́рно; ча́дно;

у ха́це было́ ч. — в до́ме бы́ло уга́рно (ча́дно)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

фра́за, ‑ы, ж.

1. Інтанацыйна аформленае спалучэнне слоў, якое выказвае думку; сказ. — Якая ты неасцярожная, Кетэ! — учулі хлапцы адрывак фразы. Самуйлёнак. — Напішыце сказ, — ..[Леанід] крыху падумаў, — ну, напрыклад, першую фразу, якую вы сёння сказалі, і раскажыце пра яе ўсё, што ведаеце. Шахавец. І зноў надакучліва палезла ў галаву фраза: «А чабор пахне...» Асіпенка.

2. Напышлівы выраз, які пазбаўлены ўнутранага зместу або які прыкрывае лжывасць гэтага зместу. Міхалка пустых фраз не любіць гаварыць. Яго прамовы цяпер кароткія і моцныя. Бядуля. [Чарнавус:] Адны траскучыя фразы і абсалютна нічога канкрэтнага. Крапіва. Вострае і глыбока прачутае пачуццё Радзімы ў Еўдакіі Лось вынікае з яе вершаў спакойна і сціпла, без гучных фраз. Звонак.

3. Устойлівае спалучэнне якіх‑н. слоў; хадзячы выраз. Гэтыя радкі па сутнасці ўжо сталі крылатай фразай. Бугаёў.

4. У музыцы — рад гукаў або акордаў, якія ўтвараюць невялікую, адносна закончаную частку музычнай тэмы, мелодыі. У агульным рознагалосым гуле чуюцца знаёмыя музычныя фразы. «Маладосць».

[Ад грэч. phrásis — выраз.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фра́за ж

1. (сказ) Satz m -es, Sätze;

2. муз Phráse f -, -n;

3. мн (пустыя словы):

фра́зы Phráse f -, -n; léeres Geschwätz (балбатня);

адны́ то́лькі фра́зы állgeméine Flóskeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заба́вно нареч., в знач. сказ. заба́ўна;

он заба́вно расска́зывает ён заба́ўна раска́звае;

ему́ заба́вно яму́ заба́ўна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

глу́по

1. нареч. па-дурно́му, неразу́мна; (бессмысленно) бязглу́зда; (нелепо) недарэ́чна;

2. безл., в знач. сказ. неразу́мна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мно́го нареч., в знач. сказ. шмат; мно́га, бага́та;

◊

ни мно́го, ни ма́ло ні мно́га, ні ма́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

свежо́ безл., в знач. сказ. я́драна, халаднава́та, све́жа;

на дворе́ свежо́ на дварэ́ я́драна (халаднава́та, све́жа).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)