магі́стр м

1. (вучоная ступень) Magíster m -s, -;

магі́стр пра́ва Magíster der Jurisprudénz;

2. гіст (ордэна) Méister m -s, -, Gróßmeister m, Hóchmeister m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рэга́лія ж

1. (знак манархічнай улады) Insígni¦en pl;

2. (манапольнае права) Regál(e) n -s, -li¦en;

3. мн:

рэга́ліі (знакі ўзнагароды) Áuszeichnungen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

dispute​1 [dɪˈspju:t, ˈdɪspju:t] n. fml

1. (over/about) ды́спут; дыску́сія; спрэ́чка;

beyond dispute бясспрэ́чна;

The ownership of the house is in dispute. Права ўласнасці на гэты дом аспрэчваецца.

2. сва́рка, рознагало́ссе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

charter​1 [ˈtʃɑ:tə] n.

1. ха́ртыя

2. стату́т;

the United Nations Charter Стату́т Арганіза́цыі Аб’ядна́ных На́цый

3. прака́т (транспартных сродкаў); фрахт; ча́ртар;

a charter flight ча́ртарны рэйс

4. пра́ва; прывіле́я, прывіле́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пра́віць несов.

1. пра́вить, управля́ть, руководи́ть;

п. дзяржа́вай — пра́вить (управля́ть, руководи́ть) госуда́рством;

2. чини́ть, починя́ть; исправля́ть, поправля́ть;

п. бо́ты — чини́ть (починя́ть) сапоги́;

3. (лезвие) пра́вить;

4. (корректуру) пра́вить, выправля́ть;

5. церк. пра́вить, служи́ть, отправля́ть;

п. мале́бен — пра́вить (служи́ть, отправля́ть) моле́бен;

◊ п. пра́ва — управля́ть, распоряжа́ться;

п. сваё — упо́рствовать, стоя́ть на своём;

сваё пра́ва п. — гнуть свою́ ли́нию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

юрыды́чны

(лац. iuridicus = судовы)

1) звязаны з прававымі нормамі і іх практычным прымяненнем (напр. ю-ая дапамога);

2) звязаны з вывучэннем права (напр. ю-ая адукацыя);

3) які мае адносіны да арганізацыі работы ў галіне права (напр. ю-ая кансультацыя, ю-ыя органы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прыго́нны I (пригоняемый) приго́нный;

п. лес — приго́нный лес

прыго́нны II ист.

1. прил. крепостно́й;

~нная зале́жнасць — крепостна́я зави́симость;

2. в знач. сущ. крепостно́й;

○ ~ннае пра́ва — крепостно́е пра́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Malum vas non frangitur

Дрэнная пасудзіна не б’ецца.

Плохой сосуд не разбивается.

бел. Скрыпучае права не ломіцца/доўга жыве. Пахілае дрэва вецер не ломіць. Пустая галава не сівее.

рус. Скрипучая берёза дольше стоит. Скрипучее дерево два века живёт. Дуплистое дерево скрипит, да стоит, а крепкое валится. Битая посуда два века живёт.

фр. Les pots fêlés sont ceux qui durent le plus (Треснувшие горшки держатся больше всего).

англ. A creaking gate hangs long on its hinges (Скрипящие ворота долго висят на петлях).

нем. Der Baum, der oft knarrt, bricht nicht leicht (Дерево, которое часто скрипит, ломается нелегко).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Ла́ўнік 1 ’чыноўнік магістрата, які мае права засядаць на дзяржаўнай лаве’ (Нас.), ’член суда’ (Гарэц., Др.-Падб.), ст.-бел. лавникъ ’тс’ (1514 г.), смал. лавник ’чалавек, які выганяў сялян на паншчыну’. Да лава 5 (гл.). Запазычана са ст.-польск. ławnik або пад яго ўплывам (Слаўскі, 5, 55; Булыка, Запазыч., 21). Параўн. запазычанае з польск. таксама ўкр. лавник, лавний, рус. архаічнае лавник, літ. lóvininkas, lóvynykas.

Ла́ўнік 2 ’старшы плытагон’ (дняпроўска-прыпяцкі арэал, Лобач, Рэгіян. трад.). Да ла́ва 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verfügungsrecht

n -(e)s, -e пра́ва распараджа́цца (über A – кім-н., чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)