knowledge

[ˈnɑ:lɪdʒ]

n.

1) ве́да f.; наву́ка f.

a branch of knowledge — галіна́ ве́ды

2) ве́даньне n., паінфармава́насьць f.

it came to my knowledge — Мне ста́ла ве́дама

to (the best of) my knowledge — нако́лькі мне ве́дама

3) знаёмства, ве́даньне n., ве́стка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sermon

[ˈsɜ:rmən]

n.

1) ка́зань, про́паведзь, наву́ка f. (рэлігі́йная)

to preach a sermon — прамаўля́ць ка́зань

2) павуча́ньне, настаўле́ньне n.

After the guests left, the boy got a sermon on table manners — Калі го́сьці пайшлі́, хлапе́ц вы́слухаў павучэ́ньне, як трыма́цца за стало́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

біяфенало́гія

(ад бія- + феналогія)

навука аб перыядычных з’явах у жыцці пэўнай групы або нават аднаго віду арганізмаў, звязаных са зменамі пораў года.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дактры́на

(лац. doctrina = навука)

сістэматызаванае вучэнне (звычайна філасофскае, палітычнае, ідэалагічнае), звязная канцэпцыя, сукупнасць тэарэтычных ці палітычных прынцыпаў (напр. дзяржаўная д., ваенная д.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кіберне́тыка

(гр. kybernetike = майстэрства кіраваць)

навука аб агульных заканамернасцях працэсаў атрымання, зберажэння, перадачы і пераўтварэння інфармацыі ў машынах, жывых арганізмах і грамадстве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

геакрыяло́гія

(ад геа- + крыялогія)

навука аб мёрзлых горных пародах, іх паходжанні, гісторыі развіцця, умовах існавання, будове, працэсах і з’явах, якія ў іх адбываюцца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дактрынёр

(фр. doctrinaire, ад лац. doctrina = навука)

той, хто слепа, некрытычна прытрымліваецца якой-н. устарэлай дактрыны, догмы, завучаных формул і правіл; схаласт, начотчык.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэмагра́фія

(ад гр. demos = народ + -графія)

навука, якая даследуе склад, колькасць, заканамернасці ўзнаўлення насельніцтва ў іх грамадска-гістарычнай абумоўленасці; звязана са статыстыкай 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэфектало́гія

(ад дэфект + -логія)

навука, якая вывучае заканамернасці і асаблівасці развіцця дзяцей з фізічнымі і псіхічнымі недахопамі і пытанні іх навучання і выхавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

касмахі́мія

(ад космас + хімія)

навука, якая вывучае хімічны састаў касмічных цел і акаляючай іх прасторы, а таксама хімічныя працэсы, што працякаюць у космасе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)