пігментны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пігменту; у складзе якога знаходзіцца пігмент. Пігментныя плямы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкаранёвы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, расце каля кораня. Прыкаранёвае лісце. Прыкаранёвая частка расліны. Прыкаранёвая зона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыдзеяслоўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца пры дзеяслове, залежыць ад дзеяслова. Прыдзеяслоўная часціца. Прыдзеяслоўнае кіраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзервовы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў запасе, у рэзерве. Рэзервовы фонд. Рэзервовы цягнік. Рэзервовая армія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзікун назоўнік | мужчынскі род

  1. Чалавек з племені, якое знаходзіцца на ступені першабытнай культуры; нецывілізаваны чалавек.

  2. Нелюдзімы, дзікаваты чалавек, які пазбягае людзей (размоўнае).

|| жаночы род: дзікунка.

|| прыметнік: дзікунскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абавязаны прыметнік

  1. з інфінітывам: Які мае што-н. сваім абавязкам.

    • Я а. дапамагчы таварышу.
  2. Які знаходзіцца ў даўгу перад кім-, чым-н.

    • Я многім а. гэтаму чалавеку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пачатковы прыметнік

  1. Які знаходзіцца ў пачатку чаго-н., з’яўляецца пачаткам чаго-н.

    • Пачатковае слова.
    • Пачатковая стадыя развіцця.
  2. Дадзены не ў поўным аб’ёме, ніжэйшы.

    • Пачатковая адукацыя.
    • Пачатковая школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кардон2 назоўнік | мужчынскі род

  1. Пагранічны або загараджальны атрад; пост аховы.

  2. Месца, дзе знаходзіцца такі атрад ці пост, варта.

  3. Дзяржаўная мяжа, граніца.

    • Жыць за кардонам.

|| прыметнік: кардонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прагаліна назоўнік | жаночы род

Месца, не запоўненае тым, што знаходзіцца вакол яго (напр. невялікая палянка ў лесе, светлая пляма на хмарным небе і пад.).

|| памяншальная форма: прагалінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

соты1 назоўнік

Ячэйкі з воску, якія робяць пчолы і восы для захоўвання мёду і адкладвання яец.

  • Мядовыя с.

|| прыметнік: сотавы.

  • С. мёд (які знаходзіцца ў сотах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)