Verbum

бучны́, -а́я, -о́е.

Які мае буйную сакавітую зеляніну (пра расліны).

Б. клён.

|| наз. бу́чнасць, -і, ж.

бязва́жкі, -ая, -ае.

Які мае вельмі малую вагу, лёгкі.

|| наз. бязва́жкасць, -і, ж.

У стане бязважкасці.

бясшу́мны, -ая, -ае.

Які не робіць шуму, ціхі.

Б. матор.

Бясшумныя крокі.

|| наз. бясшу́мнасць, -і, ж.

вака́льны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да спеваў, прызначаны для выканання голасам.

Вакальная музыка.

Вакальнае мастацтва.

вастрасло́ў, -ло́ва, мн. -ло́вы, -ло́ваў, м.

Чалавек, які любіць і ўмее вастрасловіць; дасціпны, востры на язык.

вогне...

Першая састаўная частка складаных слоў у знач.: які мае адносіны да агню, напр.: вогнетрывалы, вогнеўстойлівы.

выбача́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які заслугоўвае выбачэння; даравальны.

В. ўчынак.

В. тон.

|| наз. выбача́льнасць, -і, ж.

вы́прабаваны, -ая, -ае.

Правераны практыкай, які апраўдаў сябе.

В. барацьбіт.

В. метад.

|| наз. вы́прабаванасць, -і, ж.

га́дкі, -ая, -ае (разм.).

Вельмі непрыемны, брыдкі; які выклікае агіду.

Г. ўчынак.

Гадкае надвор’е.

Г. чалавек.

галаве́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Кусок дрэва, які абгарэў або яшчэ тлее.