супярэ́члівы, -ая, -ае.

Які мае ў сабе супярэчнасці (у 1 знач.).

Супярэчлівыя думкі.

Супярэчлівыя працэсы.

|| наз. супярэ́члівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сухаве́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

Сухі гарачы вецер, які нясе з сабой працяглую засуху.

|| прым. сухаве́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сядзе́нне, -я, н.

1. гл. сядзець.

2. Месца, прадмет, на якім сядзяць, на які садзяцца.

Сядзенні ў аўтобусе зручныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сярод... прыстаўка.

Утварае прыметнікі са знач.: які знаходзіцца сярод, пасярод чаго-н., у сярэдзіне чаго-н., напр.: сяроддзённы, сяродсезонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тарпа́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзікі маларослы конь бурай масці, які вадзіўся ў стэпах Усходняй Еўропы і Азіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

транквіліза́тар, -у, мн. -ы, -аў, м.

Лекавы прэпарат, які здымае нервовае ўзбуджэнне, пачуццё трывогі, страху.

|| прым. транквіліза́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тра́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Даведнік, які апісвае лекавыя расліны і спосабы лячэння імі.

|| прым. тра́ўнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

траю́радны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў сваяцкіх адносінах у трэцім калене па прадзеду або прабабцы.

Т. брат.

Т. пляменнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трохко́лерны, -ая, -ае.

Які мае ў сваёй афарбоўцы тры колеры або складаецца з трох частак розных колераў.

Т. сцяг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тужлі́вы, -ая, -ае.

1. Прасякнуты тугой.

Т. настрой.

2. Які наганяе, выклікае тугу.

Тужлівая цішыня.

|| наз. тужлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)