патаге́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Хваробны, хваробатворны. Патагенныя бактэрыі.

[Ад грэч. páthos — хвароба і gennao — раблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пато́чнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць паточнага. Паточнасць вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрымо́ніум, ‑а, м.

Спец. Тое, што і патрымоній.

[Лац. patrimonium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўто́ўсты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і паўтлусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахідэ́рмія, ‑і, ж.

Спец. Паталагічнае патаўшчэнне скуры; слановасць.

[Ад грэч. pachydermia — таўстаскурасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераграва́льнік, ‑а, м.

Спец. Тое, што і параперагравальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перазалі́цца, ‑золіцца; зак.

Спец. Сапсавацца ад празмернага залення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыкарды́т, ‑у, М ‑дыце, м.

Спец. Запаленне перыкарда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перытані́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Спец. Запаленне брушыны.

[Ад грэч. peritónaion — брушына.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыясты́т, ‑у, М ‑стыце, м.

Спец. Запаленне надкосніцы.

[Ад грэч. perí — вакол і osteón — косць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)