падрысо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Спец. Незак. да падрысорыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падчапны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які прычапляецца знізу, ззаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падчарапны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які знаходзіцца ўнутры чэрапа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палата́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Наяўнасць змякчэння гукаў мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліно́м, ‑а, м.

Спец. Тое, што і мнагачлен.

[Ад грэч. polý — многа і nomos — частка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліфо́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і поліфанічны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панары́цый, ‑ю, м.

Спец. Гнойнае запаленне тканак пальца.

[Лац. panaricium — валасень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парытэ́тнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць парытэтнага. Парытэтнасць права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіва́цыя, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і пасівіраванне.

[Ад лац. passivus — нядзейны, пасіўны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патагене́зіс, ‑у, м.

Спец. Тое, што і патагенез.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)