Выжа́рышча (с.-г.) ’падсека, месца ў лесе, выпаленае пад сяўбу’ (БРС). Ад выжар пры дапамозе суф. ‑ішча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Галыко́ннік ’валачобнік’ (Сцяшк. МГ): «Галыконнікі ходзяць і спяваюць пад вокнамі, за гета ім даюць чырвоныя яйкі». Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Блэнд ’памылка’ (Сцяшк. МГ). Запазычанне з польск. błąd (род. błędu ’тс’), прасл. blǫdъ; падрабязней гл. пад блудзі́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перадра́ты ’разарваны напалову’ (Растарг.), смал. передра́тый ’тс’. Дзеепрыметнік, аформлены пад уплывам польск. przedarty ’парваны’. Да драць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́дмазка ’кавалачак сала ці здору для падмазвання патэльні’ (Сл. Брэс.; хойн., Шатал.). Да пад і мазаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прэс ’прас’ (лельч., ЛА, 3). З прас (гл.), замена а > э пад націскам, відаць, мае гіперычны характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пя́раз ’праз, цераз’: пяраз плот скочыў (Шат.). Да пераз (гл.) з няясным пераходам е > я пад націскам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ру́дзік ’рыжык’ (узд., Нар. словатв.). Ад руды як рыжык ад рыжы, палявік ад палявы (грыб) і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́зьва ’рэдкая тканіна’ (Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл.). Ад рэдкі (гл.) пад уплывам рэзгіны (рэзьвіны): рэдзіва < *рэдзьва < рэзьва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ска́кі ‘танцы’ (Бяльк., Варл., Мат. Гом.). Да скакаць, скокі (гл.) з незвычайным пераходам о > а пад націскам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)