Verbum

кра́ўчы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (гіст.).

У Рускай дзяржаве да 18 ст.: баярын, які ведаў царскім сталом, стольнікамі.

куро́ртнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які лечыцца, адпачывае на курорце.

|| ж. куро́ртніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

лаці́нскі, -ая, -ае.

Які мае адносіны да культуры, рэлігіі і геаграфіі Старажытнага Рыма.

Лацінская прыказка.

Л. шрыфт.

Лацінская вера.

луска...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да лускі, лускавінак, напр.: лускаачышчальны, лускакрылы, лускападобны, лускахвосты.

ма́гній, -ю, м.

Хімічны элемент, мяккі лёгкі серабрыста-белы метал, які гарыць яркім белым полымем.

|| прым. ма́гніевы, -ая, -ае.

пала́ткі, -так.

Насціл з дошак паміж печчу і сцяной у сялянскай хаце, які рабіўся на высокім узроўні ад падлогі.

панацэ́я, -і, ж. (кніжн.).

Уяўны сродак, які нібыта лечыць усе хваробы (у алхімікаў).

П. ад усіх бед (перан., іран.).

пантанёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ваеннаслужачы інжынерных войск, які займаецца навядзеннем і абслугоўваннем пантонаў.

|| прым. пантанёрскі, -ая, -ае.

параксі́зм, -у, м. (кніжн.).

Моцны прыступ хваробы (пачуцця), які адбываецца перыядычна.

П. кашлю.

П. адчаю.

|| прым. параксізма́льны, -ая, -ае.

парытэ́тны, -ая, -ае (кніжн.).

Роўны, які ажыццяўляецца на аснове парытэту.

Парытэтнае прадстаўніцтва.

На парытэтных пачатках.

|| наз. парытэ́тнасць, -і, ж.