шусто́вка ж., спец. шустава́нне, -ння ср., шусто́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

залаці́льшчык, ‑а, м.

Спец. Майстар, які займаецца залачэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замыка́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне, якое ўтварае замыканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаўні́цель, ‑я, м.

Спец. Тое, што і запаўняльнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зараджа́льшчык, ‑а, м.

Спец. Баец, які зараджае гармату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брахіцэфа́л, ‑а, м.

Спец. Чалавек з кароткай галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валасні́к, ‑а, м.

Спец. Тонкае адгалінаванне кораня расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валачы́льня, ‑і, ж.

Спец. Стальная дошка для валачэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вало́снасць, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і капілярнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вальтыжы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Спец. Займацца вальтыжыроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)