Verbum

клі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Імя, якое даюць свойскай жывёле.

2. Мянушка чалавека (для жарту, насмешкі, у канспіратыўных мэтах).

Крыўдная к.

К. рэвалюцыянера.

атле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Спартсмен, які займаецца атлетыкай.

2. Пра чалавека моцнага целаскладу, вялікай фізічнай сілы.

|| прым. атлеты́чны, -ая, -ае.

А. склад цела.

ба́гна, -ы, ж.

1. Топкае балота, дрыгва.

Праваліцца ў багну.

2. перан. Усё, што засмоктвае і цягне чалавека да адсталасці і коснасці.

Б. мяшчанства.

|| прым. ба́гнавы, -ая, -ае.

змізарне́лы, -ая, -яе.

Схуднелы, здрабнелы (пра твар, чалавека з пахудзелым тварам) або зачахлы, пабляклы (пра расліннасць).

Твар яго змізарнеў.

Маладое лісце змізарнела і зачахла.

|| наз. змізарне́ласць, -і, ж.

знясла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены; зак., каго-што.

Зганьбіць, ачарніць каго-н.

З. сумленнага чалавека.

|| незак. знеслаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; наз. знеслаўле́нне, -я, н.

|| наз. знясла́ўленне, -я, н.

або́ра¹, -ы, мн. -ы, або́р, ж. (уст.) Тонкія вяровачкі ў лапцях, якімі абмотваюцца анучы.

Развязаліся аборы.

◊

Аборай хлеб кроіць (разм.) — пра некультурнага, нязграбнага чалавека.

|| прым. або́рачны, -ая, -ае.

абшарпа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Знасіцца, падрацца (пра адзенне).

Абшарпалася адзенне.

2. Абнасіцца, абадрацца (пра чалавека).

Абшарпаўся за лета.