Léichenrede

f -, -n пахава́льная прамо́ва, надмагі́льнае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schlússwort

n -(e)s, -wörter заклю́чнае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Verkléinerungswort

n -(e)s, -wörter памянша́льнае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Réimwort

n -(e)s, -wörter (сло́ва-)ры́фма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гукаперайма́льны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца гукаперайманнем, асноўваецца на перайманні гукаў. Гукапераймальнае слова. Гукапераймальны выклічнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вузка...

Першая частка складаных слоў, якая ўжываецца ў значэннях слова «вузкі», напрыклад: вузкаплечы, вузкаспецыяльны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытво́рны, ‑ая, ‑ае.

Утвораны ад іншых форм, велічынь і пад. Вытворнае слова. Вытворная велічыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камунікаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камунікацыі (у 2 знач.). Камунікатыўная функцыя слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцыляры́зм, ‑а, м.

Слова або зварот мовы, характэрныя для стылю дзедавых папер і дакументаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неперакладны́, ‑ая, ‑ое.

Які нельга дакладна перакласці на іншую мову. Неперакладны зварот. Неперакладное слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)